Zamanin Dar Uçlari

1.
çatinin kirini üzerime yagiyor
bulutlari gökyüzünden indirip eskitmeli

hicran yoksa
hangi valsin gürültüsü
guo vadis aç yolumu
istanbul’a hüküm giydim
salgýn sürek avlarý güzellerin ürktüðü

zamaný görüyorum
iskeletlerle intihar talimleri kelimeler pus
öptüyse güz öpmüþtür alnýný yaz benim
tutunarak hiçliðe
b
o
þ
l
u
ð
a
çaresizliðe
sonu yok bir gönül defteridir okur
günceler de kaybolur savaþýn ortasýnda
ütopya ne kelime çaða özgü endiþe
kuklalar peþreve doðruluyor kelimeler pus
bütün seherler silindi takvimden

sen bir aldatmacýyla koparýldýn benden
içte pusamýþ sevgi
uzayýnca sessizlik duvarlar arasýnda
gözbebekleri olur bir zaman atlýsýnda
hoyratça bakýþlarýn istilasý kaleyim
sarsýntýlarla gelir gelir þarampol
günceler de kaybolur savaþýn ortasýnda
ötede yüksekçeler gezegeni kovalar

ne kaldý sormadýðým sevda elçilerinden

eleðimsaðmadan düþen
en kýzýl ince týrmýk olmaya-
bilirdi ritmin onulmaz kâgir döþeme

guo vadis nerde aynalara düþtüðün akis

2.
tankla çekilen fotoðrafta güneþ batýyor

3.
karanfiller evlerde ölüm koklarken
anneler balkonlarda cinnet örerken
asaletimi tasdike memur
bir maymun
belâ çeraðý mýdýr baþýmda yanýp sönen
ýþýklara ne oldu huzmeler neden mahmur

vebalini taþýyor gövdem okyanuslarýn
karanfiller evlerin ölümünü kokuyor
hasretin gül ettiði çarþýlarda
endiþenin hakanýný arýyor þair
ve anlamak denen meyvemiz
çürüyüp kalýyor zamanýn dudaðýnda

devrik bir cümleyim anýlarda
saçlarýmý alýyor bir kadýn
asya gibi bir kadýn

4.
gece bir tavernadýr utancýn
egzotik bahçelerinde
her þey yarým kaldý ayinler bile
atýyorum bremen mýzýkacýlarýný
payýna sus düþmüþ þafaklardan
beni fecr üzre anka kuþattý
zamana öten anka uzaklara söylence
gece bir tavernadýr utancýn
egzotik bahçelerinde

5.
sýra servilerin arasýnda
hercaî menevþe
eylül aðacýnda segâh gülüþün
nisan dallarýnýn þehnazý
iþte bak
bir geçmiþte ýslanmanýn
baðbozumu hatýrasý
kar yaðýyor mahrem akþamlarýma
masal zülfünde þehrâyin fýrtýnasý

çevirip sitemkâr yüzünü
bir deniz kadar engin
derde âþina olmuþ bir ihtiyar diye
gelir miydin soyunup yalnýzlýðýndan
kuþtüyü sessizliðinde dudaklarýný
uzatýr mýydýn gençliðime

aykýrý bakma yüzüme
ben ki yedeðinde uzlet taþýyan kulum
bir deniz eyleyip yüzümü sevda kadar engin
sana taþýnacaðým
iþte bak
göverdi en verimsiz toprakta bile hicabým

6.
zamanýn dar uçlarý þarapnel saðanaðýnda
karanlýk kollarýný uzatýr
masamda can çekiþir peymane
bu vals burada biter
çýðlýklar da yetmez umutlarýna
ince bir nef’îdir hicvim
sergüzeþt akþamlara kaldiysa yazim
büyük güneþlerin ülkesindeyim artik
öptüyse göz öpmüþtür alnini
tutunarak hiçlige
zamani görüyorum
intihar talimleri kelimeler
b
o
þ
l
u
g
a
çaresizlige
sonu yok bir gönül defteridir okur

Sosyal Medyada Paylaşın: