geç geç bitmiyorsun söyle nigârým neresindeyim ismailî köprülerin
ýsrarýmdýr bir sen dökül kuytularýma billursu bir kederle içiyorsun ayrýlýðý öylece sun bana sâgarýný âhým yalvaç gülüþleriyle geçiyorsun yoksulluðumdan
ateþine karþý prometheus’un yüreðinin keþfine izin veren ben o okyanus kýblesi þairlerin yalnýzlýðý emanet ettiði yegâne zat bunca yanký içinde baþka söze ne hacet
duymak istediðimiz ölümü haberleþtirmesi deðil midir lotus çiçeklerinin aðlamýyor gibi aðlayan selâma muhtaç cümle çiçeðin yalnýzlýðýna katýlmadan varolmak nedir öyleyse
birlikte aranacak þeyler adýna haydi arayalým üçünü de akasya yeþilini / altýndaki topraðý ve insaný yoksa bahtýmýz mý bilmeliydik bu kentte aðaç ya da þair olmayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Aykanat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.