Kahve Kokulu Aşklar

Ateþin baðrý yanar cezveye dil dökmekten.
Su bir hayali özler kaynarken içten içe.
Fincan mahmur periþan dem dem dudak öpmekten.
Kahve üstünde köpük sanýrsýn kanaviçe.
Kitaplarda yer almaz kahve kokulu aþklar.

Faðfuri fincandaki aha telmihtir zaman.
Köpüðün albenisi efsaneler anlatýr.
Kahvenin kokusunda aþký itinayla an.
Aþk ile harmanlanýr kahvede kýrk yýl hatýr.
Hiçbir gün yolda kalmaz kahve kokulu aþklar.

Buluþur dudaklarla suyun kaçýncý hâli.
Bir nefeslik moladýr canlarý ihya eden.
Köpüðün ihtiþamý çaðrýþtýrýr nihali.
Tek elbiseye girer fincanda iki beden.
Gönlü gussaya salmaz kahve kokulu aþklar.

Bir efsane çaðýdýr cezveden neþet eder.
Fincan dört gözle bakar gül misalin yoluna.
Leyla’dýr Mecnun’daki tarif edilmez keder.
Bir peri hayal gelir takar nazý koluna.
Malihulyaya dalmaz kahve kokulu aþklar…
Ankara, 07.05.2012 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: