YEMİN OLSUN
Hani zamansýz çalar ya kapým,
Titrer elim ayaðým,
Gelmediðini bilerek kapýyý aralarým.
Hani ellerim koynumda kalakalýrým,
Hani yokluðun bürür gecelerimi.
Yemin olsun, seni yokluðunda da sevdim…
Eylül rüzgârlarýnda esip,
Kasým yaðmurlarýnda kayboluþun,
Saatlerce nazar ederim sonsuz siluetine.
Ecir dilenirim her akþam ellerim açýk.
Koyu kýrmýzý düþler kurarým adýna.
Son güneþte batmasýn diye ruhumda,
Yemin olsun seni her saniye severim…
Yokluðunda fevri doðar gün.
Cebren aydýnlanýr dünyam...
Güneþin ilk ýþýklarý düþerken ayaklarýmýn dibine,
Sol yaným her zamanki inlemelerinde…
Baharý beklemez sensiz nefesim,
Kefenini biçer gökyüzünden uykuma,
Hýnzýr hasretine yenik düþer gözlerim,
Yeminim olsun sana, seni düþlerden uzakta da severim,
DUDU BAYRAM/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.