Yine baþladý yüreðimdeki fýrtýna, Sevgi ve þefkate susadý belli, Seninle beraber yanýyorum deli gönlüm, O kara gözlü yare vurulmamak eldemi.
Sanýrým bu kez fena kapýldýn, Eskisi gibi deðil esen rüzgarlarýn, Uzatsan elini avuçlayabilirmisin ? Kölesi olmak istediðin kömür saçlarýn.
Sadece düþ mü acaba bu sevda da ? Baþlamadan biten aþklarýn gibi, Düþünmek istemiyorum ne olur beni anla, Baþ baþa býrakýyorum aþkýnla seni.
Ey deli gönül vazgeç bu sevdadan, Býkmadýn mý yok olup yýkýlmaktan ? Sen ki ne acýlar çektin karþýlýksýz sevdalardan, Ýnan sonun olur bu aþkta da aldanýrsan.
Zafer Özcan-(18.07.1985)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.