AYIŞIĞI

Gecenin karanlýðýnýn ýsrarcý olduðu an,
Yýldýzlarýn karanlýða direndiði vakit.
Ayazý tenimde hissedip tir tir titrediðim an,
Beni ýsýtmaya çalýþan tek varlýk ve yalnýzlýðýmýn tek tesellisi,

SENSÝN

AYIÞIÐI

Gecenin güneþi olduðun kadar,
Karanlýk dünyamýn da güneþisin.

Iþýðýnla aydýnlanan tüm varlýklarýn sana mecbur olduðu kadar,
Karanlýkta solan kendini kaybeden bedenim de mecbur,
Sensiz yaþayamayacak kadar.

Ýçimdeki soðuk kasýrgalarý dindirensin,
Çaresizliðimde bana umut sunan tek kiþisin.

Gönlüm
varlýðýnda baharýn güzelliklerini yaþýyor,
yokluðunda ise kýþýn insanýn ruhuna iþleyen o derin soðuðunu ölesiye hissediyor.

Sense fark etmiyorsun ;çünkü benden çok uzaklardasýn,
Uzaklarda olsan da, kalbim hep seni yakýn hissetti kendine.

AYIÞIÐI’ na Ýthafýmdýr...



05.05.2012 - 04:11


Sosyal Medyada Paylaşın: