Çölde bir vaha kenarýnda, Üzerinde beyaz libasýyla. Kuþlara ekmek daðýtýrken, Her haliyle Rabbe þükrederken. Gördüm seni Ya Mücteba. Sordum kendime o anda, Böyle bir güzele kim kýyar acaba? Peygamber gülünü koparýrlar ne hakla? Yumuþaktý huyu, halleri dokunaklý, Ýlim dolu her sözünde nice manalar saklý. Ya Þahým bu þeref size kimden kaldý? Buyurdular o Babamýn Dedemden emaneti, Allah ne buyurduysa onu görecek al-i beyti. Duydum seni Ya Mücteba, Sevdim seni Ya Mücteba. Yüzleri ayný Efendim’in yüzü imiþ, Öyleyse bu þeref Kufe’ye fazla imiþ.
Oktay Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.