BIRAKTIĞIM SESSİZLİK KARŞILADI MERDİVENLERDE

Salý..
martýlarýn hafif meþrep kanat çýrpmasý gibi
zorunlu yolculukalara çýkarýyorum düþlerimi

Çarþamba..
hemen vapurun arka kýsmýna gidiyorum
ahþap banka oturup ayaklarýmý sallýyorum denize doðru
balýklarýn sesleri yankýlanýyor aðlarýnda balýkçýlarýn
nabzýmda milyonlarca cývýltýnýn ritmi
dayanamayýp uzanýyorum banka boylu boyunca,dil balýklarýný düþleyerek..

Perþembe..
ayaðýmýn tozuyla
sahnesinde bir oyunun
doðaçlama hüzünleniyorum
küçük burjuva seneryolara.

Cuma..
tren biletimi aldým
bu kentteki zamanýmýn dolduðunu hissediyorum
tuhaf ama kocaman bir istasyon burasý
tam gideceðim derken
durmadan bir kýyýya sürüklüyor beni ayaklarým
dinlerim yüreðimin sesini,ve
sýcaklýðýn yayýlýr içime
her zaman böyle güçlü olduðumu sanma
lehçesinde bilmediðim þarkýlarla avunuyorum çokça zamandýr..

C,tesi
pencerenin kenarýndan izledim az evel
bir yýldýz nasýl da vurgun kendi gezegenine
bu gece yer gök alabildiðine yýldýz
gel de bir sigara içimlik serinleme teras da
kim bilir belki
eþzamanlý doðrulurum yerle gök arasýnda bir yerlerde..


’’bu gece metruk bir þarkýyý örtüyorum üstüme..
lâl gözlere inat,ýhlara ve zeytin tadýnda aþklar taþýsýn ömrüne
yedi tepe rüzgar alan kentim’’..



Sosyal Medyada Paylaşın: