Arkadaþ dediðin daim benimle,
Kaynayan çamurdan beri olmalý.
Elinde kýlýcý adâlet ile,
Kötüyle vuruþan çeri olmalý.
Gecede görecek feri olmalý.
Özüyse ipekten ince nakýþlý,
Babacan gönüllü kartal bakýþlý,
Yüreði iyiye dünden akýþlý,
Sudan da berrakça duru olmalý.
Tuzuysa sofrada kuru olmalý.
Bir günde beþ vakit eðip de baþý,
Katiyen harama kaymadan kaþý,
Her gece Rabbim’e döküp göz yaþý,
Huzur da azýcýk yeri olmalý.
Verdiði sözünün eri olmalý.
Dilleri zikirde Allah diyerek,
Libâsý takvadan zýrhý giyerek,
Altýndan tavada kalp eriyerek,
Yirmi dört ayardan biri olmalý.
Bu iþlerin gerçek piri olmalý.
Darýnda fakire o an ýþýyan,
Hakiki pýrlanta yürek taþýyan,
Kuduruk zâlimi ezip kaþýyan,
Vurunca yumruðu iri olmalý.
Her devir ayakta diri olmalý.
Paraysa elinin kiri olmalý…
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.