kördüğüm

“dünya kaçtý gözlerime”

suyu boðdu adem
kelepçeledi güneþi
þiþledi yapraklarý
dilsiz býraktý çiçekleri



çömlekçi böceðinden
çömleði öðrendi
ölüsünü gömmeyi kargadan
amma
olmadý minnettar



kýskançlýðý zenginliði
haritasý oldu fesatlýðý



aç gözlüydü topraða karþý
ufalarken daðlarý
yolsuz býraktý ýrmaklarý
denizleri günahkâr



yetmedi yýldýzlarýn gözleri



kuþlar istedi kanatsýz



kör etti ekmeði



masumiyetini diþledi çocuklarýn
ezberini bozdu sevginin
karþýlýksýz yapmanýn erdemini



yanlýþ adresti dostluðu
gülü gülden sormadý



anlamadý
ne çölün bilgeliðini
ne de
göðün cömertliðini
marifet sandý
aslanýn yelesini pençesini almayý
yurtsuz koyarken yunuslarý



küstürdü buz daðlarýný
boynuna doladý yollarý
taç yaparken bedenini
ruhsuz býraktý düþlerini



ezcümle
bilmedi adem ademliðini
“Tanrý’ya ne diyeceðiz ?”
diye düþünmeden
pinokyo kadar
þanslý sandý kendini
unuttu
alýn terinin
“akýl terinin”
Yarýn
hesap vereceðini












11 mayýs 2012 ývýr zývýr günün ardýndan sabaha karþý saat:05 yirmiydi

gönül gençyýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: