gül isimli bir çocuktur artýk, sevgim dudaklarýmdan düþüp kayýp þehirlerin köhne odalarýnda aðlayan hýçkýrýktýr bir avazý yerde bir avazý gökte sökülmezdi týrnaklarýmýn arasýndaki senden geriye kalanlar ya þimdi nerede
bilirsin korkardým keremin ateþine basarým diye yalvarýrdým nidasý dudaðýma yapýþmasýn kaç kere körelttim kendi ateþimi kaç gece harladý kýzýl gök kubbeyi bu cayýr cayýr yakan da ne içimde salalar senin için verilirken boþardý çaðlayanlarým karýþmaya korkardý denizlerin içine sen boðulacaksýn diye
Nuh’un gemisi bir yaným bir yaným yalnýzlýk þimdi ayrýlýk doðururken karanlýðý sýrrýný bozardý tozlu nefesinde imdi kýrýk bir aynanýn yüzüne gülümseme
gri öyküler saçýlýyor þimdi heybemden güneþin koynundan günahlarý savurarak o günden sonra sarý dökmedi bir daha sonbaharda yapraklar yeþili unuttu mevsimler soyundu aðaçlar üzerimden
bir sus tutuklandý ellerimin kaçaðýna bugün son söz bir daha sakar bir düþün topal sevdasýnda kavurmayacaðým kendimi ama yakacaðým ciðerleri çöplük kedilerine yem olan kadýnlarý bir kurþunun ucunu sývazlayacaðým belki ya da avuçlarýma gün kurusu yaðmurlar olacak alýp giderken seni!.. Sosyal Medyada Paylaşın:
lemide Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.