Gece yaðýyor yine üzerime Yetersiz kalýyor kulaðýma çarpan kelimeler Bir ateþ böceði çýrpýnýyor özlemlerimde Hasret kokuyor kýr çiçekleri bozkurda yetiþmeyen Sevgi örüyor aðlarýný papatya yapraklarýndan Raflarýn tozunda hiç kaybolmayacak Sana her gün tekrar baþlayan aþkým
Hayallerime uðramýyý unutan mutluluk Seninle yoldaþým oldu sen de ömrüm Kýskývrak bir kördüðümde yakalandýk aþka Issýzlýðýnda unutulmuþ yalnýzlýðýn Sensiz hecelerde gözlerden dökülen her damla Sana ve sevgimizin sadakat kolyesi boynumda
Þimdi sessizliði dinliyorum Her fýrsatta bana kanatlanýþýný izliyorum Ellerimi uzatýyor gözbebeklerine dokunuyorum Sevginin gülümsemesini ekercesine Dudaklarýna iliþtiriyorum sevgimin niþanesini Ve sessizce fýsýldýyorum kulaðýna seni seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.