Bir efkar çöktü yine bu gece içime, Yar geldi aklýma çýkmaz nafile, Hayalini yaþattým bir an gözlerimde, O ipek saçlar, zeytin gözler etti beni divane.
Bu gece yarýsýnda uyku tutmuyor, Hayalin gözlerimden bir türlü gitmiyor, Böylesine yüce bir sevgiye gücüm yetmiyor, O kalem kaþlar, alev dudaklar beni deli ediyor.
Güneþ doðmak üzere gökyüzü kýzýl, Düþlerimden çýk artýk gerçeðe sýzýl, Ýster bir kuþ ol göklerde süzül, O elma yanak, saf güzelliðinle alnýma yazýl.
Zafer Özcan-(20.09.1986)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.