rüzgar fýsýldýyor gecenin bir yarýsýnda kulaðýma geçmiþini yak unut diyor fýsýltýsý ürpertiyor içimi dudaklarýmdaki keder paramparça olmuþ benliðim yelken açýyor fýrtýnalý denizlere aðlamaklý bir çocuk oluyorum aniden…
korkudan hüzün saklanýyor gözlerime rüzgarýn arkasý fýrtýna þimþekler çakýyor ovalarýma aydýnlatmýyor karanlýðýmý kalbim bilemiyor ne hissettiðini bir uçurumdan aþaðýya düþüyorum sevgi ve umut bitti geriye ne kaldý ki diyor acýmasýz rüzgar yak yak geçmiþini diye tüm benliðimi sarýyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahra yeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.