VERİLMİŞİM ZAMAN`A DOST..!

]

ZAMANA DOST..!

Gizli yaralarým,
Bazýlarým var dostum diyemediðim.
Zahmetin incisi oldu yüreðim,
Dilimin dermaný kesik.
Mahpuslarýn serindeyim.
Suçum insan olmak,
Ýnsandan doðmak.
Ne kader
Ne de felek olmazýmdaki.
Kuldan gelen,
Yalan dolan sahte idrak.
Sahte dostlar,
Kara yollar,
Yalancý tuzak.
Gerçek zamanlarda yaþanan,
Usta kahpeliklerdeyim.

Gözlerim de fer
Yüreðimde kor kalmadý,
Daðýldým be usta.
Kesik kesik daðýldým.
Daðýtýldým.
Bir dertlerim,
Bir de tuz basýlmýþ,
Onmaz yarlarým var.

Keþke ad koymasaydýn.
Olurmuydum bu ömürde bahtiyar.
Ergen yaþa yakýþmadý inan,
Zavallý bu ihtiyar.

Dermansýzým.
Dizlerime çökünce intizar,
Azar düþmaným,
Ölümüne azar.
Ayaz, buz kesmiþ sevdama bu yürek,
Öfkesi var;
Dað taþ aðlasa da azar.

Yazar ömrüme kader,
Gelir keder,
Ve ben dayanamam.
Ýsyaným, tüm doðan aya yýldýza,
Geldikçe adý,
Boðazýma düðümlenen o hayýrsýza.

Adýný adalet koymuþtum.
Bin yýla tekabül.
Of.. of.
Þimdi duvarlar set olmuþ
Yetmiyor bu ömür
Bunca hainle savaþa

Kabusu olmuþ ömrümün
Yýrtýlýyorken önünde can evim
Yok eder,
Elinde ama vermez dermaným
Seçili gelmiþ önümde
Bunca kahpelikte arsýzým
Kýzgýn, birde öfkeliymiþ fermaným
Askýlarda misli misli
Adýmý haykýrýyor
Tanýmadýðým yaslarým

Yüreðim aslan amma
Küle dönmüþ göz bebeðim
Zalimin zulmüne yetmiyor gücüm
Yollarýný bilemediðim
Kaderin cilvesinde
Aðaran bir baþ
Yaralý bir döþteyim

Pençesine düþmüþüm gülüm, haberim yok.
Zafer diyor zalim, gülüyorken kader.
Çaresizlikler deminde ömrüm
Erken gelmiþ diyor þu vahim ölüm
Zamanýn inadýnda boðulmuþ
Makus günüm

Talihim yerlerde
Adým bile okunmaz
Ýdamlarým varmýþ bilmediðim
Gayri sus puslarda yenilmiþliðim
Yolum aymaz yarý geceleri
Gitmiþim ay yüzüne tutunarak
Kabul buyrulmuþ defterim
Görgülerle dürülmüþüm
Mahpus damlarýna bekçi durmuþum
Enkazlardan çatýsýz evler kurmuþum
Kan yerine aðý verilmiþ hücrelerime

Geveliyor felek ismimi
Çýkaramamýþ, geçmiþten saklý kastýný
Duldasýz kalmýþ ömrüm
Yüreði titriyor bülbülün
Dili suskun ya gayri
Gül eder mi diyor böyle zülüm

Zaman gafil, zaman makûs
Yalana dem vurmuþ
Dirileri eliyor ölümün kuytusunda
Zaman; yolunu þaþýrmýþ bir dað tavþaný
Ölümü dost tutmuþ be dostum
Sevdaya ihanet var
Yalanýn riyanýn yurduna gelmiþ zaman
Ve zilzurna gafil

Gel diyor düsturuma gel
Nam benim, hesap benim
Aya güneþi salan, günü geceden seçen
Sudaki balýðý sýr eden
Mabedin, mahþerin benim
Ömrünü sýr edip seçen
Gözünün ucunda sel benim

Gel dedim gel
Yeter. Ömrüme bir de sen gel
Haydi, durma, vur gayri
Çarmýhlarý dikme zamaný
Namerdin önünde dik yüreðim
Yüreðin kor bileðin gür olsun

Gözümün ucunda
Susadýðým aþklarým vardý
Aþklarým vardý unuttuðum
Yakýyor suda bastýðým her adým
Seðiriyor yok olan umutlarým
Aðlýyorsun, biliyorum seni dostum
Bir adýn geldi hatýrýma
Gülü suya saldýðým pýnarlarýmda
Bir de söylediðin dost türküler

Þimdi aðlýyor anýlar
Adýmý çaðlarken kara sular
Güllerimizi kokluyorken damlalar
Seni beni türkümüzü söylüyor
Uzun daðlarýn ardýndan, uzanan uzun daðlar
Kurda kuþa söylüyor
Bizi seyrederken güne dünden kalan
Çok uzaklarý söylüyor
Sosyal Medyada Paylaşın: