Kahve Kokulu Özlem

Kahvede telve gibi yüreðimde hüzünsün.
Köpük köpük gam iner cezvenin sinesinden.
Sükûnet anlarýna çýð düþen karlý günsün.
Leyla’yý kýskandýran ýssýz çöl gecesinden,
Ateþin kollarýna düðümlenen düðünsün…


Zamaný kaynatýrken takvimler duvarlarda.
Bir faðfuri fincana resmeder ateþ seni.
Erguvan dalý ile gölgeli bulvarlarda,
Cezvenin hayaline hapseder an buseni.
Nefesi karanfilli yýlkýlar kulvarlarda…


Ýpek bakýþlý kýzlar seni anlatýr suya.
Hatýrýný yýllara pay eder ateþ kýzý.
Gül kurusu akþamda sular varýr uykuya.
Cezvenin sinesini o demde kaplar sýzý.
Ateþin teranesi þenlendirir ýssýzý.


Kahve günlüklerine adýný yazar kalem.
Itýrlanýr adýnla fincanýn muhtevasý.
Bir kahve içimliði kam alýr demden âlem.
Senin dudaklarýnda yüreðimin devasý.
Lütfet bir tebessüm et terketsin aný elem.


Nakýþ olur zamana senin elinde fincan.
Elif parmaklarýnýn gölgesi yüreðimde.
Seni betimler kahve keyf alýr bundan zaman.
Rayihaný okurum kahvedeki her imde.
Kahve kokar sayende özlem ýtýrlý devran…
Ankara, 02.05.2012 Ý.K

















Sosyal Medyada Paylaşın: