EYVAH!
Vahþileþtim, oysa sadece kuldum
Âlemi kendime av sandým eyvah!
Nefsimin sesine âmâde oldum
Sanki mâveradan çav sandým eyvah!
Yeþertmek istedim kuru lata’yý
Dikeydi ýsrarým, görsem yatay’ý
Kabullenemedim hiç bir hatayý
Türlü eþþekliði dav sandým eyvah!
Daha düne kadar ocaðý tüten
Gidip de dönmedi, süresi biten
Toprak olacakmýþ süslediðim ten
Yatacaðým yeri hav sandým eyvah!
Þan, þöhret, þerefti! gelen zikrime
Hep saygý duyulsun dedim fikrime
Nimetler az geldi benim þükrüme
Attýðým giysiyi kav sandým eyvah!
Fenaymýþ bilmedim benliðin ur’u
Bulanýk ne varsa gösterdi duru
Þeytan yükledikçe bana gururu
Kibrit alevini lav sandým eyvah!
Aslan olacak ya kalpteki kedim
Hak-hukuk bilmeden her haltý yedim
Yiðittir, efedir desinler dedim
Lakabý, yüce bir nav sandým eyvah!
Merhem aramadým iman yarama
Güvendim pis kokan kirli parama
Kendimce çýkar yol buldum harama
Tavrýmý, çürümez sav sandým eyvah!
Yüreðim pýrlanta, baþým dik, yüz ak
Yakaldý beni kurduðum tuzak
Kupkuru gözlerle, ateþten uzak
Oluþan hamlýðý tav sandým eyvah!
Gövdemi adamsýz yürütürken ben
Nefsi sarhoþ edip ürütürken ben
Göðsümdeki eti çürütürken ben
Ruhumdaki vay’ý vav sandým eyvah!
Bir basamak altta gördüm avam’ý
Unuttum dünyaya geliþ davamý
Firavun sarayý ettim yuvamý
Baki kalacaðým ev sandým eyvah!
Eyvah, doldu demek verilen kota
Baþka bir âleme çevrildi rota
Nasýlda bu beden sýðdý tabuta
Cihana sýðmaz bir dev sandým eyvah!
30 NÝSAN 2012 Çav = Ses, haber.
Dav = Postu, kaplan postu gibi çizgili bir tür Afrika zebrasý.
Hav = Kadife, yün, vb’nin yüzeyindeki ince tüy.
Kav = Yýlanýn deri deðiþtirirken attýðý deri (halk aðzýnda)
Lav = Yanardaðlarýn püskürtme sýrasýnda yeryüzüne çýkardýklarý erimiþ maddeler, püskürtü.
Nav = Ýsim, ad (kürtçe)
Sav = Ýleri sürülerek savunulan düþünce, iddaa, tez.
Tav = Ýþlenecek bir maddede bulunmasý gereken ýsýnýn, nemin yeterli olmasý durumu.
Vav = Anne karnindaki bebekler vav seklindede gorulur. Vav!
Ýyi bakýldýðýnda, görmek için bakýldýðýnda; Bazen bir insanýn secdedeki hali, bazen bir ceninin anne karnýnda ki haline benzer..
Vav Harfi, Allah’ýn Vahid ismini ve birliðini si mgeler.
Ebced hesabýnda 6 rakamýna dektir ki ; Bu yönüyle ayný zamanda imanýn 6 þartýný temsil ettiði söylenir.
Harfi med olduðu gibi, kasem harfidir. Ayný zamanda, iki cümleyi veya özneyi baðlayan baðlaçtýr
Meþhur VAV Harfi
• Ulu Cami’nin her duvarýnda VAV harfleri yazýlýdýr. Ancak en meþhur ve en güzel VAV harfi budur.
• Halk arasýnda Hýzýr Aleyhisselam’ýn bu vav harfinin önünde namaz kýldýðý rivayeti yaygýndýr.
• Tezhib sanatý ile süslenmiþ ve ucuna Lale motifi iþlenmiþtir. Lale süsleme sanatýnda Allah’ý c.c. sembolize eder.
• Vav harfi, Vahidiyet, Vahdaniyeti ihtiva etmesi yönüyle de Allah’ýn birliðini ifade eder.
VAV HARFÝ ÝLE BAÞLAYAN KELÝMELERE DÝKKAT EDÝNÝZ. SORUMLULUK GEREKTÝREN ÝÞLERDÝR:
VALÝ, VEZÝR, VELÝ, VEKÝL, VARÝS, VASÝ, VALÝDE, VAAD ETMEK VB...
"Bursa Ulu Camii gezerken rehber duvarda asýlý hatlardan yedi vav’ýn sýrrýný þuna benzer manada anlatmýþtý.
Peygamberimiz buyurmuþ ki, "yedi vavdan sakýnýnýz, ihtiyaç olmadýðý halde vavlarýn iþaret ettiði mesleklere yönelmeyiniz."
Sabah namazý sonrasýnda anlattýðý için bilincim tam açýk deðildi bu yüzden hadisi birebir hatýrlamýyorum fakat ’yöneticiliklere -vali vs.- iþaret eden VAVlardan sakýnýn; mecbur deðilseniz bu meslekleri seçmeyin’ mealinde bir hadisti sanýrým.
Yunus Bilge
Vav’lardan Çekinin
-Bursa Ulu Cami - Caminin batý cephesinde günümüzde hanýmlarýn namaz kýldýðý yerin batý duvarýnda çok deðiþik bir þekilde iþlenmiþ büyük celi sülüt dört tane VAV harfi dikkat çekmektedir.
Ýttaku’l - vâvat. Bu önemli bir nasihattir. Allah Resülü (s.a.s) bizleri sorumluluðu olan þeylerden sakýnma noktasýnda uyarýyor ve "Vavlardan sakýnýn, çekinin" diyor.
Mesela Vali olmak, veli olmak, varis olmak, vekil olmak, vezir olmak, vakýf malýný deðerlendirmek, vallahu yemininde bulunmak vazifeleri yerine getirirken hassas olmamýz ölçülü davranmamýzý tavsiye ediyor, Efendimiz (s.a.s). Ýnþallah yerinde de görürsünüz.
Ýnsan vav þeklinde doðar, bir ara doðrulunca kendini elif sanýr.
Ýnsan iki büklüm yaþar, oysa en doðru olduðu gün ölmüþtür.
Kulluðun manasý vavdadýr, elif uluhiyetin ve ehadiyetin si mgesidir.
O yüzden Lafz-ý ilahi elifle baþlar. Elif kainatýn anahtarýdýr, vav kainattýr.
Rabbi vav gibi mütevazý olsun ister kullarý.
Musa dal olmuþtur ama Firavunun gözü Elifte kalmýþtýr.
Ýbrahim ateþte vavdýr, Nemrut bizzat ateþe odun.
Yunus, vav olup balýðýn karnýnda anca kurtarmýþtýr kendini.
Ýnsan iki büklüm olunca rahat eder ana karnýnda.
Boylu boyunca uzansa da kim rahattýr mezarýnda?
Vavýn elifle münasebeti ne kadar iyiyse, kainatýn dengeside o kadar düzgündür.
Kim kimi hatýrlarsa evvel o ona koþar.
Kainatta tüm cisimler boþlukta dönerken insan belki o yüzden boþlukta kalmamýþ, Rabbi onu imanla doldurmuþtur.
Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat.
Manayý bilmeyenler vav diyemez vay der.
Buna anlamca vaveyla denir.
Yani vav olamadýklarý için feryad edenlerin halidir.
Elif bir aðaç ve insan onun dalýdýr.
Azrail budadýkça nefesleri daha gür çýkar sesleri.
Herbiri Dal olur ve o aðaçtan beslenir. Vav olur o aðacýn gölgesine sýðýnýr.
Ve Allah insana seslenir, peygamber eliyle ulaþan mesajý hem dal hem vav ol der insana.
"Mümin erkekler ve mümin kadýnlar birbirlerinin velileridir. Ýyiliði emrederler; kötülüðe engel olurlar. Namaz kýlarlar, zekat verirler. Allah’a ve Resulüne itaat ederler. Ýþte bunlara Allah rahmet edecektir. Allah þüphesiz güçlüdür, hakimdir."
Baþkasýnýn önünde eðilmek ne zordur. Birilerinin emri altýna girmek ne aðýrdýr. Krallara boyun eðmemiþ insan görmediði bir varlýða mý itaat edecektir?
Ýnsan kendinin bile farkýnda deðildir iki lam birbirine sarýlýp kainatý ayakta tutan sütunlar gibi durmuþtur elifin ardýnda, kainatýn gezegenleri yuvarlanýp son harf misali peþinden giderken, insan yolculukta geri kalmanýn acýsýný ne zaman anlayacaktýr. Zordadýr sýðýnacak yeri yoktur. Evrene ve seslere kulak verenler duyar yeniden o kutlu çaðrýyý;
"Sabýr ve namazla Allah’tan yardým isteyin. Rablerine kavuþacak ve O’na döneceklerini umanlar ve Allah’a gerçek bir saygý gösterenlerden baþkasýna namaz elbette aðýr gelir"
Sonra çaðýrýr insaný, belki cennet kokusunu duyurmak içindir bu davet, belki kendi yanýna çaðýrýyordur.
Ýþte o ayet: “Secde et, yaklaþ!”
Eðil ve ben senin baþýný göklere erdireyim, yýldýzlarý ayaðýna sereyim, sana gezmekle bitiremeyeceðin cennetler, sayamayacaðýn nimetler vereyim demektir bu.
Secde et, vav ol, vay dememek için la þey olan insan herþey demek olan Rabbinin önünde...
"alýntýdr..."
Dev = Olaðanüstü irilikte olan, çok büyük, çok önemli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.