Ensiz bir boyutundayým an’ýn Baþým bulutlarda ama açamýyorum kollarýmý Nereye uzatsam camdan bir duvar Bu sýkýþmýþlýk hissi ve zorladýkça kanayan yanlarýmla Yara bere içinde bir ben, aynaya yansýyan. Böyle de sever misin beni?
Kulaðýmda umut dolu bir ezgi Hayallerime dansetmeyi öðretiyor bir adam Sað ayak ileri, sol ayak ardýndan… Kulaðýma fýsýldýyor bir de –ayaðýma basmadan- Utanýyorum. Sanýrým hayallerin(m)i ezdim…
Olmakla olmamak arasý bir yerde Var ile yok’un çekiþmesine hakemlik yapýp Adalet terazisini dengede tutmaya çalýþýrken Ellerin titremesin diye dua ediyorum Biraz yok ekliyorum kefeye Biraz var ekliyorsun Biraz keder diyorum Biraz sevinç diyorsun Biraz ayrýlýk koyuyorum. Düþüyor elinden Diðerindeki aþk’la birlikte Daðýlýyorum Daðýlýyorsun Yokluk yutarken varlýðý Siliniyor an.
Bir rüya daha kabusa dönüþürken kelimelerle -Ki onlarýn hatasý deðil biliyorum- Bir þiiri daha katlediyorum. beynimde k e l e p ç e .
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.