ELLERİNLE KAZ MEZARIMI..!!

Ömrümce ben ne zulümler yaþadým neler gördüm,
Turnalar, bülbüller gördüm; kýrýlmýþ kolu, kanadý.
Ayrý düþmüþ sevdiðinden nice insanlar gördüm,
Onca zulüm bana bu ayrýlýk kadar komadý.

Bu ayrýlýðýn zoru zonklar bu þakaklarýmda,
Büyür gider gözümde kos koca bir derya kadar.
Yüreðimde gam çile sýzlar bu damarlarýmda,
En kýlcal damara bile,yürek acý pompalar.

Canýma bir sýzý düþer,yakar beni ruhumda,
Çöker baþýma bir çürük tavan gibi gökyüzü.
Uðultular durmadan çalýnýr kulaklarýmda ,
Hoyrat bir ezgi olur türkünün en hüzünlüsü.

Kader Seni uzaklara götürdü yarýnýmdan,
Benim üzerimden geçer kara bulut hýþýmla.
Savrulur yalpalarým, bakakalýrým ardýndan,
Yar seni ararým sel gibi akan gözyaþýmda...

Artýk ne yapsam etsem boþ, teselliler faydasýz,
Karanlýk sahiplenir derinlere çeker beni.
Çaresizlik sokaklarýnda bu þehrin amansýz,
Böyle periþan bir halde bekliyorum dönmeni .

Dolaþýr birbirine yorgun argýn ayaklarým,
Ellerimi koynumda saklarým bir yer bulamam.
Nere gitsem, ne etsem en koyusu acýlarýn,
Her yanýný sarmýþ ruhumun, çýldýrtan bir akþam.

TÝRYAKÝ yem faydasýz bu isyanýn niye niçin,
Böyle durup dururken birden o ayrýlýk varsa.
Geride ellerinle bir mezar kaz benim için,
Bu aþk’ýn bir yerinde Ayrýlýk nerde baþlarsa...!!

02 Mayýs 2012
03.25
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: