Yetim düþler kuruyorum, güneþsiz dað yamaçlarýnda.. Bir acý ki dillere destan.. Kýrýlmýþ hayaller kuruyorum tenha memleket ovalarýnda. Bir hayal ki ah bir anlasan.. Güneþi seviyorum Anadolu’da, saçlarýnda ýrmak berraklýðý.. Kar oluyor, yaðýyorsun sonra.. sonra.. Sonrasý bir boþluk, Bir büyük curcuna.. Öyle sarmalýyorum ki yarýnlarý Kollarým anca yetiyor ucu ucuna.. Bir nefes alasým geliyor Cudi’nin zirvesinde.. Yutkunuyorum boðazýmda Ýstanbul.. Korkuyorum.. Ya beni bana býrak.. Ya da yitirdiklerimi/zi sen bul..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emreİnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.