yoksulluklarýmýn kalabalýk þehrinde
çokluðumun yankýsýydýn sanki.
toyluðun ertesinde tortusuydun
çocukluðumun.
umuda yaktýðým türkülere perdesi
düzen tutmayan sazýmýn
ve en dik yokuþuydun alnýmdaki yazýnýn.
_biraz bendin yani
birazýn deðil...
birazýn badesiydi aþkýn
kalanýn zehir.
öyle bir resimdin ki çizdiðim
ellerime, benimle
sildin kendini kendinden
diyemedin.
tenimde yaralar biriktirdim
sana benzemek için.
biliyordum sýrý dökük aynalarda
kanattýðýný kendini, tilbemsi zevkler için.
esip durdum semalarýnda bir vakit
öyle kibirli, öyle deli.
kýrdýðým her dalýnda, eðilip
gözlerinin yeþilinden öptüm seni.
sancýlý þafaklarýnda ömrün
kýzýla kesmiþ ayýn eteklerine asýla asýla
güneþli günlere günsüz doðurdum
kendimi.
_zorlarýmda gücümdün yani.
sýzýmdýn...
birazýn düðüm birazýn çözüm.
zamanýn ýrmaðýna yansýyan yüzümdün
nergizimdin, büyümdün
adýn gibi bildiðin.
yüzünü okþadýn bakýþlarýmda
yarýsý benim
yarasý deðildin.