Güneþ gibi berrak, duvak gibi ak, Hâfýzam zamanýn haritasýnda. Ve ruhum hakikat üzre barýnak; Her þeyi paklayan sonsuz sýðýnak. Kavrulmaya ramak çöl ortasýnda!
Zaman ummânýný örtünüyorum; Onda uyanýyor ve sönüyorum! Kuþ olup dalýnda hep tünüyorum; Yâhût bir balýðým, kör oltasýnda!
M.Hâlistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.