Gözlerin
Bir görüþte ateþ sarar bacayý,
Yavru ceylan gibi bakar gözlerin,
“Benim” diyen evliyayý hocayý,
Hesapsýz günaha sokar gözlerin.
Aklýmýn hoþ deðil senle arasý,
Yakýnda onun da gelir sýrasý,
Geceye dönüþür, katran karasý,
Yýllardýr üstüme çöker gözlerin.
Bazen durduk yere bir hüzün çöker,
Kul hakka sýðýnýr “la havle” çeker,
Her nereye gitsem karþýma çýkar,
Kalbimi yerinden söker gözlerin.
Sabreder, oturur günahý bekler,
Mecnunu þehirden çöle sürükler,
Kendini rüyaya hayale saklar,
Her iki dünyayý yýkar gözlerin.
Nazarýyla demirden dað eritir,
Davetiyle kervanlarý yürütür,
Hasretiyle yakar, ömür çürütür,
Gönülden gönüle akar gözlerin.
Tarihte olmadý senden kurtulan,
Sana baðlanýp ta yok felah bulan,
Ne hükümdar dinler, ne þah, ne sultan,
Þeytanýn boynunu büker gözlerin.
Turan Al
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.