Sýzýlar ta derinden, karýnca ölse kâlbim
Emelim yaþatmaktýr, korkarým öldürmekten.
Üzsem haksýz birini, tirtir titrer her yerim.
Târifsiz zevk alýrým, üzgünü güldürmekten.
Ne anlamsýz kin, garaz: ne mânasýz dövüþmek!
Güzellikler dururken, çirkine raðbet saçma!
En güzel armaðandýr varlýklara seviþmek...
Kolaylamak nîmetken; zorlamak, zahmet saçma!
Gözüm sevgi pýnarý, göðsüm muhabbet baðý.
Bakarým sevgi ile, muhabbetle sararým
Ruhumdan doðar coþkun sevinçlerin ýrmaðý.
Kim sevgiye muhtaçsa bulana dek ararým.
Her göz benim mihrabým, evimdir her kâlp benim
Bir yol vardýr eriþen, ararým býkmaksýzýn
Ben herkesi severim, olmasa hiç sevenim
Ýþlerim duygulara, bir daha çýkmaksýzýn.
Þu pejmürde hâlime bakýp ta þaþýrmayýn
Bu rütbe, üniforma seçtiðim þekil deðil.
Sabýr sonsuz deryâdýr, yüklenip taþýrmayýn
Asýl olan sevgidir, bilinsin nâkil deðil.
Çok kötü olsa bile, kimseye hor bakamam
Ýyilik þiarýmdýr, neyse bilmem kötülük?
Kâlp sevginin üssüdür; incitemem, yýkamam
Sarhoþum ben sevgiden, inanýn ki körkütük.