ruhum uzak bir þiirin dibine çökmüþ özüm çatlayana dek kalacak
uyandýrmazsanýz hatýrlayacaðým
bir mýsra vardý çölleþen hayatý anlatan kavruk bir dize ile yaðmurlarla çizilmiþ parklarda yuvarlanan biraz sonra toparlayýp ömrünü cenazeye götürecek üstü baþý kirli çocuðun çamur korkusuzluðunu süt çoþkusuyla anlattýðý yerde yaðmalanmadan kekeme hayalleri masallarýný kumbaraya doldurmadan her þey normalmiþ gibi uykuya susmadan büyüsem mi büyümesem mi sorularýyla papatyayý okþarken dipte dalga dalga ertesiyi beklerken ümit uçurtmasýný izlerken yaryüzüne düþecek gözleriyle haydi gülümse diyen annenin kusur örten sevecenliðiyle iþitmelisin topraðý derdin sonundaki hýçkýrýðý yelkovanýn çýðlýðýný dediðimiz aykýrý durmamak için kavgamýzýn asilliðine düþ döngüsü kolonilerle ayaklarýmýz yok ellerimiz yok sesimiz yok mahþer gününü beklerken hoþ seda yazgýmýzý hiçlik mitinglerinden çaðýrýp v e gümüþleyip yalnýzlýðý saçlarýmýzdaki kýrlara koþtuðumuz ufukta izlediðimiz lekesiz böyle tertemiz sonu anlatan dizeler arasýnda
bir mýsra vardý rengi aþka benzer hani senin hani benim yaþasýn ölüm dediðimiz çaresizlik çöl çiçekleri ah çekerken alnýmýzda kardelenlerin ibadetine karýþtýðýmýz tozu külü geçmiþi ve þimdiyi unutturan kanýmýzýn siyanür arayýþýný durduracak v e gönüllü bir saðanaðý hatýrlatan gözlerle dönüp güneþe baktýracak ha gayret nirvana kalbimize yakýþan tek dize bir ömür iman ettirecek
ruhum uzak bir þiirin dibine çökmüþ özüm çatlayana dek kalacak
az sonra varlýðýmýn zýlgýtýný iþitirsiniz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.