’’ Sus ! Acýtma daha fazla senin için çarpan kalbimi.. Bir kelime daha duymak istemiyorum. Yalanlarýný içinde tut ! Aðzýnda ýslansýnlar.. Git ! Uzaklaþ benden ! Bir kere daha görmek istemiyorum.. Gözlerindeki yabancýyý.. Bakýþlarýna yüklediðin yalancýlýðý.. Çýk ! Açtým sonuna kadar kalbimin kapýsýný . . Geri gelmemek üzere kapat o kapýyý ! Kapat dediysem de.. Çarpmadan... sessizce... Bir kere daha çarpmasýný istemiyorum.. Senin yüzünden.. Dur ! Son birþey istiyorum senden.. Unutmamaný... Birgün karþýlaþtýðýmýzda yabancýymýþým gibi davranmamaný.. Gözlerine deðerse gözlerim, baðýþla.. Göz aþinalýðý.. Duy ! Duymamazlýktan gelme sözlerimi.. Her zaman yaptýðýndan vazgeç bir seferlik ! Çok mu þey istiyorum.. Hadi gidebilirsin ! Tutmayayým seni.. Gittiðini bekletme.. Kýzmasýn sana.. Mesut etsin sizi, yaradan.. Bit ! Kurtulayým ben de bu yaradan.. Yolun açýk olsun.. Eksik kalsýn el’vedan...’’
/AYKUT KARA/
Sosyal Medyada Paylaşın:
kara'nlık kelimeler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.