Ellerin hep böyle küçük müydü ? Kýrýlan hayallerini toplarken yerden ve taþýyamadýðýnda Omuzlarýn hep böyle düþer miydi öne doðru? Gözlerin hep uzaða mý dalardý uzadýkça hüzünler?
Kadýn kimliðinde bir çocuktun deðil mi ? Ve ille de çocuk kalmak istedin yüreðin taþarken! Israrcýlýðýn bile munisti Oyun oynamak yaþým geçmedi diye diretirken.
Ürkek adýmlarla ilerliyorsun ya kendine Bulmaktan korktuðun ne? Hangi kapýya varýr adýmlarýn? Hangisi açýlýr, hangisi kapanýr yüzüne?
Bilmiyorsun çocuk… Öðrenmek de istemiyorsun aslýnda. Yaþamak diyorsun sadece ! ‘’nefes almak deðil’’.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.