Ýçime çekiyorum Simurg’un kokusunu. Ne yýrtýcý, ne vahþi diye düþünmüyorum o an. Ne olaðanüstü, ne doðal bir mahluk diyorum. Ona hayvan demeye varmýyor dilim, kanatlarýnýn üzerinde taþýyor beni karþýlýksýz. Beni, karþýlýk beklemeden sevdanýn ötesine götürmek niyetinde. "Bir Kaf daha olsa" diyor; "bir Kaf daha olsa, Anka’nýn yuvasýna yakýn bulunmazdým. Bendeki karanlýða eþ bir aydýnlýk ondaki. Bendeki...
Aydýnlýða düþmanlýk bu bendeki..."
Zümrüde özenmiyor anka gibi, boynuna hareli bir aydýnlýk taþýmýyor ama...
Beni çeken ondaki bu kusur galiba. Kusursuzluk insaný cezbediyor ya, bende o yok..."
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.