Hey yeşil Ünye'm Oy Karadeniz'im

Sen ey sevda sularýný ayaklandýran
yüreðimin yakamoz karaltýsý
sen iflah olmaz deli kanlý yüreðim
bilmen kaç sevdalý aþýklarýn saçlarýný okþar
iskelede rüzgarlarýn.

yalý boyu öpüþmeye devam ediyordur
þimdi kýyýlarýnda dalgalarýn
sevdalý sesini duyar gibi kulaklarým
hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im

kýrlangýç kanatlarýna tutunur umut
kaç martý çýðlýðý kanat çýrpmakta yüreðinde
Ah nasýl anlatmalý bu yürek yangýnýný
hangi nehirlere sýðar bu sevda
hangi Ormana içimdeki bu yangýn..

Dökülür yüreðin-
bir þafak vakti balýkçý aðlarýna da
kendi yüreðimi çekerim sularýndan
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im

umut hangi daðýn ardýnda /sevda hangi daðýn
bir yay gibi gerilir Çakýr tepeden-
þehrin üstüne doðru akarým.

yýldýzlara elim eriþmez
düþler savrulur ben savrulurum
yine gelir sende eðleþir duygular
kalenin burçlarýna asýlýr kalýr.

sensin sevda þiirlerimin vataný
hasretimin limaný.
aþkýmýn yakamoz yaný.
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im.

þimdi yüreðine koyup kalemimi
resmini çiziyorum gök rengi sevdanýn
Ankara tuzlu çayýr semalarýnda.

sana yýldýzlar biriktiriyorum
çiçek tozlarý polenler avuçlarýmda
yakýn dýr baharda gül takacaðým saçlarýna.
bir oyana bir bu yana
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im.

Gülüþü savrulmuþ bir kelebeðin
katýþýksýz/ ipeksi dokunuþlarý var gecende
tutmalýyým ateþini sevdanýn
en korlanmýþ yerinden öpmeliyim güneþini

bir dal havalanmýþ konmuþ sulara
dil yüreklenmiþ serçeciðin yaný baþýnda
dalga dalga kabarmýþ yüreðim sana

bak kýzýla durdu damarýmda ki karaltýn
nasýl ayýrabilirim sizi kendimden
lacivert bir ay doðar burun ucundan
yalý boyu nazlý bir gelin gibi gün batýmý
salýna salýna çekilir sevdiðinin kollarýna

pembe hayaller çiziyorum
gün aðardýðýnda-
çýldýrasýya koþmak için kýyýlarýnda
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im.

haydi yaðmur ol yað ellerime-
ýslat çocukluðumu.
bak gemilere göz kýrpýyor lodos
kara gözlerine takýlmýþta kara yel
sýðýnacak yer arýyor balýkcý tekneleri

uzatýyorum ellerimi öteki kýyýlara
kardeþçe sarýyorum bütün halklarý
yakamoz karaltýlý dalgalarýnla
Yaðmur gibi Güneþ gibi Ay gibi

sana dön derdim yüreðimdeki sevda oklarýný
gözlerim gerilmiþ yay gibi
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im.

En güzel yerindeyim sabahýn
usuldan süzülerek dökülüyor eteklerine
Akçay ýrmaðý Ceviz dere
durdurulamaz zamanlarýn kýyýsýnda yüreðim
az sonra güneþ dökülür ellerime
Ah nasýl anlatmalý-
ayaküstü aþklardan kaçarken-
saðanaða yakalanmalarý.

bak duyuyor musun
doðduðu yerde doymayanlarýn
özlem yangýný dizelerde alevlenen

uyanýnca ellerim bir ritim tutturmuþum
martý sürüleri girmiþ koluma
kabardýkça enginleþiyor yüreðim
ve sonra sessizce tekleþiyorum sularýnda
dalgalarýn çarparken yüreðime
usulca dökülüyorum kendi içime
Hey yeþil Ünye’m Oy Karadeniz’im...
bir bir bilsen seni hasýl özledim..

Abdullah Oral / Ünye / Çiðdem Köyü
Sosyal Medyada Paylaşın: