Hüzün dolu bir saksýda açarmý mis kokulu mor menekþeler Yalnýzca gecemi intihara teþebüs eder düþler Hazan mevsimi hep sohbaharmýdýr yüreklerde Mavi hep özgürlükmüydü sevdalar için
Menekþeler yeþerdi mis kokulu deðil Gündüzleride saldý düþlerim kendini boþluða ama ölmedi Hazaný dört mevsim yaþadý gönlüm sonbahar daha bir sisli geçti
VE MAVÝ
Maviyi gökyüzünde sevdim özgürlük kadar esareti ,aþktý
Mavisinde aþký tattým Grisinde hazaný Fýrtýnada sevdaya vardým Yaðmurda yýkadým tüm düþlerimi Kýrýlsada kanatlarým Maviyi çok sevdim
þev Sosyal Medyada Paylaşın:
şev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.