Bir Dağ Yıkılır

Babasý ölünce bir dað yýkýlýr,
Hüzün donar gözlerinde çocuðun.
Gönlünde kurduðu otað yýkýlýr,
Dünya yanar gözlerinde çocuðun.

Yetim kalan saðýr olur, lâl olur,
Gül gibi sararýp solar bir anda.
O mutlu-þen günler bir hayal olur,
Acýlar içini yalar bir anda.

Giden gitti, gelmeyecek ne çare,
Gariblik kaderi terketmez artýk.
Yarýnlarý, umutlarý bin pare,
Gün doðmuþ, doðmamýþ farketmez artýk.

Saçlarýný aðartacak bilirim,
Bir þefkâtli elin hasreti gayri.
Ocaðýndan kopartacak bilirim,
Uzaklarda sanma gurbeti gayri.

Babasý binince bir tahta ata,
Gam rengine bürünürmüþ ufuklar..
Oyuncaðý bile küser hayata,
Bir gecede büyür yetim çocuklar.

Servet Yüksel



Sosyal Medyada Paylaşın: