susuyorum bugün baþým önümde benzim soluk ne hüzün var yorgun bedenimde ne mutluluk dilimde mayhoþ bir burukluk her sýkýcý çalkantýda gözlerimi ovuþturup susuyorum...
umut uzak bir ada koca okyanuslar arasýnda kýrýk yelkenimle çýktýðým bu renksiz, heyecansýz yolculukta martýlar var, tuzlu sular boðazýmý yakan...
dalýyorum bir ara kendimden geçiyorum bir sahilde altýn kumlarýn üzerinde kumdan kalelerim ve ben bir de ýlýk meltemler
derken bir gemi geçiyor uzaklardan güneþ sanki gülüyor mendireklerin arasýndan iþte þimdi arkamda annem babam yanýmda bir de ablam hemen el çakýp alnýma selam duruyorum:
aganta burina kaptan! aganta burina burinata be kaptan!
27.04.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.