Gök gürledi,çatladý gök.
Þimþekler çakýyor bak.
Rüzgar yýkýyor ortalýðý,yaðmur düþecek topraða,
Çiçekler sulanacak.
Ben sarduny a,
Sen menekþem ol benim.
Bakýþalým durmadan gök bakýþlý güzelim.
Bahar geldi,rüzgar deðdi yapraða,
Menekþe küstü büktü boynunu,sevmiyordu rüzgarý,
Üþütüyordu onu....
Ama sardunya kýpýrdamadý bile,
Dayanýklýydý rüzgarlara.
Çok rüzgarlar esmiþti baþýnda,alýþýktý o rüzgarlara
Bahçecan geldi su verecek.
Seviyordu çiçekleri,gözü gibi bakýyordu onlara,
Suyu þimdi salýverecek...
Baðýrlarýndaki susuzluk bitecek,
Ta yüreklerine kadar içecekler suyu.
Ya bah çevan olmasa onlara suyu kim verecek?
Aþýktý sardunya menekþeye.
Korkma diyordu,rüzgardan korkma!
O senin tohumlarýný ta uzaklara götürecek.
Yeni menekþeler olacak gittikleri yerlerde,
Ama orada bir sardunya bulamayacaklar.
Sen tohumla çoðalýyorsun
Benimse tohumum yok.
Ancak rüzgar kýrarsa dalýmý,
Götürüp birisi dikiverecek.....
Ýþte o zaman yine yanyana oluruz,
Sevdamýzý söyleriz birbirimize.
Rüzgar yine gelip eser tepemizde,
Yine bahçelerin birinde,
ÝKÝMÝZDE YER BULURUZ........
SUZAN ÇELÝK EMKL. ÖÐRT.
26.04.2012 PERÞEMBE SAAT18.45
BULUTLAR AÐLAMASA ÇÝÇEKLER NASIL GÜLER? (HZ.MEVLANA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.