KAYBETTİKLERİNİ ARAYACAKSIN

Elbet,bir gün anlayacaksýn beni.
Yýllar sonra bile olsa ihanetinle öldügümü..
Ýçine öylesine bir acý düþecek ki,
Feryat edip inledikçe, beni hatýrlayacaksýn.

Anlayacaksýn bir gün,
Seni delicesine sevdiðimi elbet…
Nefret edeceksin hayattan.
Ýðreneceksin ,utanacaksýn kendinden...

Gün gelecek beni anacaksýn;
Yalnýz baþýna o limanda gezinirken.
Dayanýlmaz bir acýyla iliklerine kadar ürpereceksin...
Bana çektirdiklerini, sende çekeceksin, elbet…

Farkýna bile varmadýðýn bir isteklede,
Akþamýn geç saatlerine dek,
Mutluluðu düþünerek geçireceksin zamanýný…
Umutlarýn yok olacak kahralacaksýn....

Islak rýhtýmdan, ufukta geçen her gemiye,
El sallayacaksýn, istemeye istemeye.
Yorulacaksýn, senelerdir aradýðýný bulamadýðýn için.
Geçmiþ günlerdeki mutluluðu anacaksýn.

Sonra, gözlerinden yanaklarýna, ýlýk ýlýk, yaþlar akacak,
Islak gözlerle uzaklarý seyre dalacaksýn…
Limanda, yýllar öncesi beklediðim gibi seni,
Sende uzun yýllar bekleyeceksin ama bulamayacaksýn...

Kaybettiðin mutluluðun geri gelmesini isteyeceksin,
Buna da ömrün vefa etmeyecek belki…
Aradýðý mutluluðu bulamadan öldü diyecekler.
Hiç kimse bilemeyecek, ölümün, senin için,
Bir kurtuluþ ve mutluluk olduðunu…
Sosyal Medyada Paylaşın: