/…Terk-i diyara gebe yorgun saatlerim
Zamandan, ben eksilene kadar seninleyim…/
Dileðim;
Kalbime bir mezar taþý,
Gözlerime þafaðýn buðusu karýþsýn
Ve sen ardýmdan
Ýsmimin üzerini yüreðinle çiz
Çiz ki yüreðim damlamasýn
Yýllanmýþ varlýðým kadar kederli gözlerinle,
Kal deme ne olur
Hem kal demekle kalýnmýyor iþte
Yaþanmýyor bu þehirde
Nutkuma dokunuyor nutku gelmiþ sözlerin
Diline bir kelepçe…
/…Zamanýn mevsimlerinden hazan geçe
Düþ yüreðime yeniden…/
Artýk vakit çok geç
Ok yaydan çýkalý,
Zamaný ihanet geçti
K/ördüðüm cümleler dudaklarýmda
Lal olmuþ, kendinden bihaber
Ellerim ayazdan doðma bir alev yüreðine
Aklýma astýðýn rüyalarýn renkleri karýþtý dünüme
Oysa bir serüvenle baþlamýþtý sana yolculuðum
Kýzýl bir akþamüzeri
Güneþ, el sallarken çapkýn martýlara
D/eð(il)miþti gözlerim gözlerinin yeþiline
Sonra…
Mavi gülüþler düþmüþtü anýlara
Þimdi o serüvenden geriye
Ne çapkýn martýlar kaldý ne de
Onlara el sallayan gurbetçi güneþ….
****
Sanma ki bu terk-i diyar ebedi bir kopuþtur,
Senden bir zaman geçe uðrayacak gözlerim yeþiline…
Ýþte o zaman
Avuçlarýna daha derin çizeceðim ellerimi ve sonra kalbimi
Dudaklarýmla sileceðim soysuz tüm hasretini
/…Sol yanýmdan aþka yenik bir mazi geçe
Yokluðuna süreceðim ömrümün geri kalanýný…/