Leylin karanlýðý, birdenbire içime
Öyle bir, çöktü ki
Sanki bir bilmece
Melül olan gönlüyle, dökülüp de duruyor
Her hece!
Hor bakýþlarýnýn, kem okuyla
Tezellüle uðramýþken, kör yaþam
Her nedense
Gel de þimdi, behlül oluþta biçare kalma
Veya susma da, göreyim
Mahzun bakýþlar altýnda ki zaman
Çekiþte, alýp da götürüyor
Her an!
Bu Zühtü halime; neler ki, neler de sunuluyor
Sokar mýyým ki, þu tok halime
Þahikasýna varmak isterken, kulluðumun
Yüreðim de sevgiler, munzamlaþmýþken
Þimdi, karþýma çýkmýþ olan
Bu nüktedana da, ne oluyor?
Zavallý yürek, aþk’a üftade olunca
Mukaddime olup yapýþýp, kaldý ömrüme
Ben bile, bende mihmanken
Þu mücella olan, yaþamýmdan
Kime ki, ne?
Haccaclar geldi birden; huþuyla, gözlerimin önüne
Yüreðin, o istek hütâfýn da
Gözyaþlarým, döndü hütûne
Vicdaným, teþbih oldu
Telmih edildi; demek ki, vuslatý bana
Bir hissin, düþmüþ biçiminde
Sunuldu; zihnin ar i mgelerinin, o pür pak eliyle
Hayatým da; nedense, ip ince bir çizgi kaldý tan…
(26.04.2012) AZAP…
SÖZLÜK…
Leyl :: gece
Melül :: üzgün ( sitemli;; þiirdeki mana )
Tezellül :: aþaðýlanma
Behlül :: güldüren, çok çok iyi adam
Zühtü ::Her türlü zevke karþý koyarak kendini ibadete veren.( aþýrý kulluk )
Þahika :: Doruk zirve
Munzam :: Katýlmýþ, ulanmýþ, eklenmiþ.
Nüktedan :: ince güzel nükteler yapan nükteci
Üftade :: düþkün, tutkun, Fakir, biçare. * Âþýk, tutkun
Mukaddim :: Önce gelen, önceki
Mihman :: Konuk misafir ( kalýcý )
Mücella :: sýrlanmýþ parlatýlmýþ cilalanmýþ
Haccac :: hacýlarýn hepsi ( ümmeti Muhammet )s.a.v
hütâf :: seslenme.
hütûn :: sürekli yaðmur yaðma.
Teþbih:: benzetme
telmih:: imalý olarak konunun ifadesi
i mge:: zihnin tasavvur ettiði
tan:: ufuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!