HELAL OLSUN!
Göklere çýkardý inlerken nidam,
Gazýmý derdime bakýp indirdin.
Duvardan dönerdi inleyen sedam,
Dozumu koluma takýp dindirdin.
Uyanýp görünce diktiðin yama
Söküldü, düþürdü derinden gama.
Ben bu arabaya binmezdim ama,
Tozumu gözüme sokup bindirdin.
Kavgaya dövüþe tohumu ektin,
Kör kurþun misali kalbime sektin.
Yetmedi dolanýp arkadan çektin,
Dizimi altýndan büküp yendirdin.
Giyimin zayýftýr kuþamýn orta,
Sofraya koyduðun komþudan turta,
Duyduðun asýlsýz mesnetsiz varta,
Azýmý uzattýn çekip sündürdün.
Yeniden düþtüðüm çaresiz derde,
Gönülden gerilip olmadýn perde.
Sýrrýmý tutmadýn verdiðim yerde,
Sýzýmý aleme döküp sindirdin.
Bir kere sormadýn bu halin niye?
Bekledin her akþam ayrý hediye.
Umduðun yüzüðü vermedim diye,
Sözümü baþýma kakýp döndürdün.
Giderek sulara sellere battýn.
Odunu toplayýp ateþi çattýn,
Fýrsatý kolladýn içine attýn,
Közümü keyfince yakýp söndürdün.
Uðraþtýn didindin yaptýn müptela,
Bir tas su vermedin ettin kerbelâ.
Dediler vakittir verildi selâ,
Özümü kazana döküp yundurdun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.