ESARET

Soðuk bir duþ kadar ayýltýcý, göremediklerim. Baþka bir kadýn varmýþ, gözlerinde
Görmek istemedim affet, baþka bir kadýný içmek istemedim o gözlerden
Yakýþtýramadým hiç kendime ve sana bu büyük yanlýþ kimindi, bilemedim
Bilemedim affet, bana yarým bir kalp verdiðini doðurduðumuz aþkýn yüreði eksik doðduðunu
Aklý zihni hep o olduðunu, hissedemedim affet bir ölünün kalp atýþlarýný,sýcaklýðýný, ensemde olan nefesini…
Gülüþümün az, üzüntümün ise çok olmasýnýn nedeninin bana katýlmýþ olduðunu, fark edemedim.
Affet, seni ondan çok sevdim, bu yüzden kan ile seviþtim bilmeden
***
Yüreðine aldýðýn her insan ömründen, güzel ne varsa çalýyormuþ giderken..
Öyle bir gidiyormuþ ki buz kesiyormuþsun sýcacýk odanda..
Donuyormuþ deniz gözler. Matlaþýyor, yosun tutuyormuþ sonra.
Yavaþlýyormuþ hareketler, aðýr aðýr seviyormuþsun... Gidiþine bile doyamadýðýn insaný.
Üzülmeye bile halin kalmýyor, konuþmak isterken varmýyormuþ dilin, söz söylemeye.
Ne zorluk görmüþüm önceden diyorsun, ne bir þey... Baþa gelince.
Karartýyormuþ havayý, hayatý, hayatýmý... Ýþte böyle…
**
- Bir kadýn, tanýmadýðý bir kadýný nasýl öldürür?
Kan, kaç kere bulaþýr ellerine?
Ya dökmediði gözyaþýný, baþka bir kadýna nasýl döktürür?
Ya acý, ya yük, ya o gittiði için çektiðim dert ,
Geçmiþten bir kadýn nasýl olur da gelecekteki bir insaný mahfedebilir?
Þöyle ki;
Aþk birikimli ilerlemez, ya varsýn ya yoksun,
Çoðalmýþým ondan sebep, katýlmýþ üstüme ben bilmeden
Acýsý, aþký, ayrý ayrý üzerime kalmýþ
Bitirmiþ beni, ben sevmiþ sanmýþým, ondan bi’haber
*
Duvara attýðým çeltikler kavuþma niyetiyle deðil bu sefer
Belki;
Gidiyor olduðun yollara çit çiziyorum, kimse görmeden
Belki de çitler gidiþini engellemek istiyor, bilemiyorum
Ama
Hatýralarý silmek deðil, karalamak oluyor çoðu zaman bu
Cesaretin böylesi diyorsun, böylesi en esareti, bilmeden
*
Olsun diyor bir tarafým hep aþka müsait, unuturum
Diðer tarafým kapalý senli bir harf !
Bozguna uðramýþ, acýya uyarlý en ince çizgiler
Gözlerimin tamamý kanlý bir nevi, bir nevi sana yanar bilmeden
*
Bilinmez iþte verilen kýymet, eder artýþý
Gözümü dolduran yaþ, kalbimin üçte biri fazlasý
Demek ki ondan yoksun bu can senden
Boðuldun gittin bir imdatlýk sevmeden
*
Çizgiler, dört duvar bir de ben
Acýnýn tarife uyan en tatlý yanlarý
Zamanýn muhtaç kaldýðý,bir soluk inanç
Bir meblað haykýrýþ, sonra sen
*
Bir ayrýlýk dolaþmýþtý dudaklarýnda, rengi gri bir hoþça kal
Git diyemediðinden gittin biliyorum
Acýsý bende kalsýn yalnýz kalmayayým istedin
Belki de gerçekten görmedin
Hiç baðlanmadýn yüreðimin ipine
Zor deðildi ki ortaklýk bir hüzne,
Hissetmek zor olmamalýydý ellerin deðerken ömrüme
*
Gidiþ faslý bu kadar uzun sürer mi insanýn?
Aðýr çekim sürüklenen bir aþk,
Sanki eþeliyor topraklarýmý týrnaklarýn
Acýnýn en puslu yaný, bakýyor olmam ardýndan öylece
ilk defa
gülmeden
*
Bilmiyorsun iþte
Çünkü sen gitmekle meþgulsün þu aralar
Sen ceketini alýp çýktýn ben hayalini giyindim, oturdum
Çektim bir nefes sigaradan, üfledim aynada kendime
Tüm oda sen koktu, yalnýzlýk...
Yudum yudum içilen her karanlýða, programlýydý bu ayrýlýk
Bir adet þakak ve dayanan soðuk iki çift söz
Ölüm vuruþu bu yaptýðýn, zihnimdeki düþlere
*
Çeltikler uzadý gitti, yazdý ve kendi kendini okudu,
Ellerim sana uzandý
dön,
bendeki sen ölmeden!

│Yaðmur TURAN






Sosyal Medyada Paylaşın: