“La ilahe illallah” Diyerek
Düþkün bir beyazý giyinmiþti gün
Ýcazetsiz gülüþleriyle uyandýrýrken
Güneþi yakmýþ þarkýlarý terennümle
Baþlatmýþtý sakýnmasýz bir uzleti
Ýlk gözleri sahne aldý sabýrsýzýn
Pencesiz bir ufku hayal etti
Bayraksýz bir davanýn hançeriydi
Henüz iþaretlenmemiþ bir öfke
Kimliksiz kelimelerle aðladýðýnda
Göðün siperlerine çarelendi umudu
Umut sereserpe mutluluk olacaktý
Ki acele etti þeytan karýþtý iþe
Mavi siyah bir sabahýn safýnda
Kararlý kavgalarý olan kelimelerle
Kündeledi hayatýn sultasýný
Fikrini baðýþlayarak güneþe
Ýlelebet yokluklarý olaný saðdý
Hayalin havsalasýndan aþaðý
Kendinden mülhem bir dalgayla
Üleþtirdi yaratýlmamýþ zamanlarý
Çýlgýn bir çýðlýkla ileri atýlan
Sevinç iþeretli gülüþlerini
Buyur etti saðanaðýna
Hayat düetinin
Marazi bir kýmýldanmaya yelteli
Aklý baþka bir yerde gülleri
Derdest edip pür þekil
Aydýrdý yarýnýn bühtanlarýna
Þimdi ne dedi þiir? nedir þair?
“Bilmek bildirmekle mükellef”
Saðýrlýðýn ve körlüðün kutup baþý
Varlýðýný koydu makama
Haklý nüshalarý olan bir çok zamaný
Mevalisi olduðu güzelliklerle bezeyip
Ölümle denenmiþ kadar cesurken
Adadý avazý çýktýðý kadar yarýna
Yarýn ki bir hamleyle hilkatlenip
Muhacir soluklarla kahýrlandý
Körlenen umudun azý diþlerini
Sivrilterek çiðnedi kalbi hallerini
Seviþgen bilincini açýk tutup
Sureti haktan bir mesafeden
Sýçradý dimaðýnýn en üst sýnýrýna
“La ilahe illallah” diyerek