MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

NASTENKA 1
atillacan

NASTENKA 1


Ne de güzel baþlamýþtý yolculuðumuz

Nastenka
Sana sarýþýn,

Mavi Rus dilberi diyordu

Bütün ajans bültenleri.
Oysa ben seni Petersburg’ un

Nehri ayýran

Korkuluklarýnda keþfetmiþtim.
Korku dolu gözlerle
Sense,

Gözlerinle

Yaþ dokuyordun,

Ayrýlýk kokuyordun
Aniden bastýran yaðmurun,

Buðulu sisleri ardýnda
Senin

Bir hayal gibi silinip,

Süpürüleceðinden korkuyordum
Nastenka!
Haritalarýn dýþarý taþan,

Yýrtýk kýsmýnda
Hücrelerin

Bütün kodlarýný deðiþtiriverip,
Nataþalaþýyordun
Sarýþýn,

Mavi gözlüm
Nastenkam!
Ruhunun bedenime,

Bedeninin ruhuma sýzdýðý
En yarýk,

En yanýk halim.
Artýk

Gülücüklerin de merhem tutmuyor

Nastenka.





Yarýklarýmda

Yeniden bir diriliþ çýðlýðý yarat
Hücre hücre çoðalt kendini
Çýð gibi,
Sara sara,
Dona dona,
Dolana dolana...




Bohçaný omzuna asmýþ
Beni de kaçýr diye yalvarýyordun ülkene
Oysa bilmiyordun Nastenka’m

Benim de senin gibi
Yýkýk,

Viran ülkelerimin olduðunu.




Nehri ayýran köprünün korkuluklarýnda baþladý

Senle yolculuðumuz.
Nehir,

Durmadan

Aktýðý yöne insan taþýyordu
Bizse

Farklý yönlere bakýyorduk.
Ayaklarýmýzýn altýnda çiðnediðimiz köprü
Umutlu

Umutsuz

Ýnsanlarý buluþturuyordu,
Bizse

Umutlarýmýzýn bile farkýnda deðildik.




Nehri ayýran köprünün korkuluklarýnda
Kýtalar arasý köprümüzün harcýný atmaya baþladýk.
Durmadan aðlýyor,

Sevginin harcýný suluyordun
Nereden bilebilirdim ki?
Bu denli vefalý olabileceðini
Ýlk harcý sen atmýþtýn
Boylu boyunca utandýrmýþtýn

Oysa beni
Artýk anamdan,

Ninemden dinlediðim
Þârka ait

Ne kadar masal varsa
Erkeði büyüten
Hepsini ama hepsini,
Kendimle yýrtýp atacaðým Nastenka!




Sular durmadan akýyor,
Sen durmadan susuyordun
Hýçkýrýk oluyordu susuþun,
Nehrin hýrçýn,

Köpüklü sularýnda.
Nehrin kapaklarý açýlmýþçasýna

Coþuyor,

Coþuyordun.
Veyahut da

Bu soðuk kýþ gününde
Tabiatýn dengesi bozulmuþ,

Senin benim gibi
Bütün karlarýný eritiyordun.
Ne yalan söyleyeyim Nastenka,
Ben de karlarýmý erittim.





Sonra

Yangýn yerinden kaçarcasýna

Yürüyordun Nastenka.
Doðru,

Haklýsýn güzel kýz!
Ben de ömrümde

Hiç bu denli yangýn görmemiþtim.
Ýyi güzel de,

Sana ne oluyordu?
Benim alevlerim taþýyor olamazdý.
Kendi alevlerinden miydi kaçýþýn?
Kaç güzel kýz kaç!
Dibine çivi çakacak deðiliz ya dünyamýzýn,
Koordinatlarýný saya saya

Peþine düþeceðim Nastenka.




Bekliyordun,

Evet bekliyordun
Henüz on yedisindeydin ama;
On altýsýnda sevmeye baþlamýþtýn.
Sarýþýn,

Mavi gözlü Nastenka’m
Sonra,

Umut taþýyan köprüde
Hýzlý adýmlarýna

Akort vermeye çalýþýyordum
Yüreðimin çeperlerinde
Peþin sýra

Ayný okyanusa sürükleniyordum,
Ýçinde

Bütün canlýlarý barýndýran.

Sonsuzluðu andýran gözlerinde

Gemilerimi batýrdým
Masmavi bir sonsuzluktun
Oysa bana bu yüzmeler

Hiç öðretilmemiþti
Ben derede kulaç atmýþtým hayata
Sense okyanuslarýn asi kýzýydýn...
Benim sularým

Her mevsim kirli bulanýk akardý,
Seninse,

Mevsimini deðiþtirirdi kýtalarýn.




Ansýzýn saðanak yaðmaya baþladý
Þaþkýnlýðýmla beraber
Soðuk mevsimlerin kýzýydýn
Terini hiç mi hiç ýsýtmamýþtýn.
Bense anamdan emmiþtim dört mevsimi.
Hüzün dolaþýrdý,

Göz yaþlarýnla
Yüzünün deltasýnda.
Okyanusunun en derininde

Volkanlar patlýyordu,
Soðuk mevsimlere inat.

Bana hikayeni anlatmaya baþladýn

Çok sonralarý
Hiç kimseninkine benzemeyen
Hani sen çocuktun,

Ninen vardý,
Âmâ,

Kulaklarý zor duyan
Ne yapsýn ninen?
Çengelli iðneyle

Seni kendine baðlýyordu.
Ýnan hiç kýzmýyorum ninene
Ben de

Çengelli mi bilmem ama;
Sana

Ýyiden iyiye baðlandým



Bulutlara karýþýyordun;

Suya,

Topraða,
En kötüsü de

Kanýma...
Ben kulaç atýyordum

Mavi gözlerinde,
Sense,

Yaðmurlarýný damýtýyordun

Kirpiklerinden,
Dalgalarýmý büyüterek.
Med-cezirdi varlýðýn,

Yokluðun
Vardýn,

Yoktun,
Bir vardýn,

Bir yoktun


Ne kadar da birbirimize benziyorduk,
Seni de ihtilaller emzirmiþti.
Devrim devrim büyüyorduk,
Cellatlarýmýza inat.



Sokaða fýrlýyordum aniden
Nehrin sularý mý taþmýþtý ne
Ipýslaktým.
Canhýraþ,

Telaþ içindeydim.
Ýnsanlar vardý,

Sana benzeyen,
Sarýþýn,

Mavi gözlü insanlar.
Güneþin sarýsýný,

Denizin mavisini

Taþýmayan
Benziyordu kulaklarý,

Burunlarý,
Ayný elma gibi
Biri tatlý,

Biri tatsýz elma...
Kýzma ama Nastenka
Bakarak

Elma da seçilmiyor ki
Diþlerine geçirmeli,

Diþlerine
Sonra

Tatlý tatlý,

Hayaller kurmalý
Sana,

Bana;

Çocuklarýmýza dair
Ýliklerin boþalmalý,

Ýliklerin...



Hiç bitmeyen bir hikayen vardý
Ardý sýra

Geceler süren
Ne yalan söyleyeyim
Konuþtukça sen,
Nehrin sularý
Çakýl,
Yosun,
Sürüklüyordu.
Konuþtukça sen
Böðrümdeki çakýllarý,
Beynimdeki yosunlarý
Sürüyordum.
Nehir oluyordum,
Deniz oluyordum
En sonunda da okyanus
Bütün kýtalarý,
Limanlarý,
Sen soluyordum ,
Senle soluyordum.
Nehir durmadan akýyordu

Grigory Rasputin’imiz vardý
1916’sýnda çarýn zehirlettiði,
Kurþuna dizdiði;
Yine de öldüremediði,
En sonunda da
Ellerini baðlatýp arkadan
Týpký ihaneti gibi
Nehrin buz kesen sularýnda

Akan bir mezara dönüþtürdüðü,
Grigory Rasputin’imiz.
O günden beridir
Bu nehir,
Anýt bir mezardýr.
Akan,

Yerinde durmayan...

Þu yerküredeki çanaklarý görüyor musun

Nastenka?
Biri gökyüzünde
Biri de
Denizin dibinde
Yooo.... Yooo.......
Boþuna bakma
Gözlerime
Onlarý

Henüz senle

Doldurmadým.
Derinlere in
Týpký
Derinlerime
Biliyorum,

Duygularýn bakir deðil
Manastýrda yaþadýðýný da

Ýddia etmiyorum



Alýþmýþsýn

Bulutlarýn
Beleþ sevdalarýn
O seni aldatan
Sahte huzurlarýna
Gel sana

Bizim oralarýn öykülerini anlatayým
Sana benzeyen;
Kýrýlgan,
Nazlý öykülerini...
Seccademsin
Anadolum gibi
Ana dolu…
Analýk dolu…
Gözlerin Marmara...
Saçlarýn Karadeniz
Boylu boyunca uzanýr
Kýr düþenleri de
Doðu Anadolu,
Saçýnýn en tepesinde...
Marmara’ya uzanan kanyonlar,
Menderesler çizerek
Hüznü,

Gözyaþlarýný akýtýr Ege’ye
Nehirde biriktirdiðin
Hüznü,
Gözyaþlarýný.

En çok da

Güney Doðuma benziyorsun
Çorak
El deðmemiþ
Yetim
Ellerde büyüyen

Erciyes kadar
Yýlýn on iki ayý
Kaygandýr zeminin

Akdeniz
Ak olan o deniz,
Memleketimin gün âhlarýyla
Dolup taþmýþ,
Dalgalarý bile ses vermez olmuþtur.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.