YIKIK BU KENTTE
Bir duaydýn dilimde. her gece semaya savurduðum..
Bir masaldýn düþümde, her gece, koþarak sana uyandýðým..
Göhüs kafesimde, ta þurada, sol yaným da sýzýmsýn, canýmsýn yokluðunda
Soluk aldýkça hissediyorum yokluðunun kestiði soluðumu,
Þimdi bende mevsimler hep kara kýþ,
Kar yaðan þaçlarýmýn, hasret nöbetleri doðan güneþe,
Sensiz uçurumlardan düþen yüreðimin ellerini kime uzatsam
Alev olur yakar, tüm benliðimi,
Þimdi sensizliðin vurduðu bam telim, bir mahkumun özgürlük haykýrýþý
Sensiz gönlüme Eyyüb sabrýný verecek!
Lokman hekim mi! dermansýz derdime deva olacak .!
Sensiz üþüyen yüreðim, yanardaðlar söndürür
Sensiz iflah olurmu bu can, yarým býraktýðýn, yýkýk bu kentte...
Sustum dünya ya, yokluðuna dair bütün acýlar bir mavzer gibi saplý sinemde,
Þimdi dokunsalar bir volkan gibi patlayacaðým..
Þimdi dokunsalar çocuklar gibi aðlayacaðým..
Ýsimsiz, kimliksiz bir þehir gibi,
Basamak basamak büyüyen bir hüzün kaplý yüreðim,
Sorgusuz sualsiz infazý, çarmýha gerilen bedenimin
Düþtüðü aþk çukuru, yokluðuna bile ihanet etmeyen sadýk kalbimle..
Ben seni bende yaþadým, þimdi..!
Bu þehir de koca bir enkaz yalnýzlýðým,
Yüreðimi yaðmalayan hüzün yaðmurlarý, haydi al artýk acýlara emanet bu caný...
_yitik býraktýðýn yerde yüreðim_
Raif ÞEFKATOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
KALBİM_KÖRDÜĞÜM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.