ON ALTI KALİBRE

ON ALTI KALÝBRE

Yine sabah oldu.
Ýnsanlar yüzlerini güneþe çevirmiþ
Baharýn yeþilliðine kaptýrýrken kendilerini,
Ellerim buz benim.
O’nu bulup kendimi kaybettiðim zamanlar.

Beyninde hiç þimþekler çaktý mý?
Yýldýrýmlara baþ kaldýrýp her seferinde dirile dirile
Çarptýrdýn mý kendini?
Dünyamýz ayný gökyüzlerimiz farklý bizim.
Sen kýzýl bir sabaha uyanýrsýn her mevsim,
Benimse içimden sökülen her þafaða bin aðýt yakar martýlar
Kaderim adýmdan belli benim.
Vadesi dolmuþ kederi taksite böler
Her kahkahamýn ardýndan öderim bedelini.

Ve geliþlerinden bilirim çakallarýn
Hangi yanýmdan koparacaklarýný etimi.
Parmaklýklar ardýna kendimi atýþým bundan.
Söyle!
Hangi yanýna vereceksin sürgünü
Senin ipini kim çekecek, yelelerinden tutup
Kim baþýný topraða eðecek?
Yoksa sarhoþken atacaðýn bir nâra mý kesecek bileklerini?
Sen daha acýný yudumlayacak kadar büyümemiþsin çocuk
Anasonla nâra atmak kolay
Sýkýysa acýnýn sarhoþluðunda kahkaha at...

Kapýyý anahtarla açacak kadar boyum uzadýðýnda öðrendim
Anne babalarýn birbirlerini sevmediðini.
Hayatým boyunca da hiç sevmedim çünkü;
Ben ihaneti ilk babamdan, terk ediliþi annemden tattým.
Duvaðý kana bulanmýþ bir gençliðin
Hiç bir hayalinin bakire olmayýþý bu sebepten.

Oysa yumruklarým daha Onatlýsýnda,
Duygularýmsa hâla reþit deðil.
Hayata sýk diye verdikleri silah yaþýmla bir Onaltý kalibrelik.
Niþancýlýðým hep kötüydü benim,
Tetiðe dokunurken biliyordum
Sýktýðým kurþunun bana geri döneceðini.
Þartlar eþit þimdi kan kaybýndan öleceðiz hepimiz.

Suna A. GÜLSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: