Yerden biten umut
Yorulmadým sanma sancýlý uykulardan
iki yana açýlmýþ boþ sokakta
geçit aradým ayrýntýsýna dalmýþ
bir iki daha derken kararan ufukta
bir umudum daha yarýna kalmýþ
Esmiyor deli sevdam yaprak kýmýldamýyor
deðiþken suretlerde bir ay doðuyor
çekmek istedim kara perdesini gökyüzünün
bir masalý kitlenir dillerde yeryüzünün
umut mu adý?pandoranýn kutusunda
açýlmayan çiçekler kýþ uykusunda
seni sevdiðimi söylerdi dilim sen duyamazdýn
seni beklediðim dillenirdi gözümde anlayamazdýn
bitmesi an oldu,sanma kar oldu.
yerden biten umudum sana ar oldu
çekilir giderim ceketimle ben
kapýnda bir akþam daha bitmeden
sýrnaþýk deðil geceyle gündüz
düzenleri bir yaþamda ilerler dümdüz
ama insanoðlu bu adýný koymalý aþkýn er geç
su gibi akýp yolunu bulmalý herkes
sevdalardan kalbime uzanan bir yol
valizim bir elimde hazýrda aklýmda hep bir göç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.