ADAKASIM GÖLÜ

Adakasým gölü

Çocukluðumda bizim köyde
Göller göletler vardý
Seyre koyulurken KONAK evde
Gönlüm zevke doyardý.

Kocamandý görünüþü okyanus gibi
Balýk misali içinde yüzerdik
Çok derindi bulunmazdý dibi
Arasýra etrafýnda gezerdik

Bazen heybetinden yýrtýlýrdý kabý
Derelerden yol bulup uzaklara akardý
Bazen hatýrlayýnca yaptýðý ayýbý
Mahsun mahsun yüzümüze bakardý

Güneþ kýzýllaþýnca günün akþamýyla
Görevi býrakýrdý yýldýza aya
Herkes mutlu idi kendine özgü yaþamýyla
Bitmek bilmezdi bu tatlý rüya

Karýþýrdý birbirine rüzgar sesi saz sesi
Okþardý kulaklarýmýzý taa derinden
Martý sesi turna sesi kaz sesi
Duyulurdu köyümün her yerinden

Uzun sazlar boyumuzu aþardý
Onda bulur onda görürdük cenneti
Ýçinde nice mahlukatlar yaþardý
Yok ettiler o paha biçilmez serveti

Kanallarla hergün emiliyor kaný
Yok oluyor köyümün gölü
Hali hüzüne boðuyor insaný
Gömülmüþ topraða ölümü ölü

Bu hayatta yaþardý nice canlýlar canlar
Bir neþter vuruþuyla kurutuldu hayat suyu
Doðal dengeyi bozan zalim insanlar
Burayada tattýrdýlar ölümlü uykuyu

EÞREF ÝNANÇ
ADAKASIMLI


Sosyal Medyada Paylaşın: