Konuk odasýndaydým… Elimde bir bardak soðumuþ çay Ev sahibinin teþrif etmesini beklerken Etrafa bir göz atmýþtým gizliden Her þey yerli yerinde duruyordu Sehpanýn camý pýrýl pýrýl Gündelikçisi vardýr mutlaka diye düþündüm Sefil odamý anýmsayýnca. -kimse mükemmel deðildir Ayrýca- Kesmediyse de beni bu bahanem Alýþkýnmýþým gibi soylu ortamlara Çayýma süt almak için uzandým Yoktu. Ayýp ama…
Entelektüel bir hava takýnýp kendi kendime Kitaplýða göz gezdirdim. Aman yaaaa! Ne zaman yaþamýþ bu yazarlar Benim neden haberim yok Dememek için dilimi ýsýrýp Satranç masasýna geçtim. Yarým kalmýþ bir oyun Tam da filmlerdeki gibi Kaç gün önce baþladýlar kimbilir! Hamleleri rüyalardan önce mi yapýyorlar sonra mý Derken Kapý açýldý.
Ben bittim.
Karþýmdaki ayný ben! Bir farkla Gözleri biraz daha maðrur bakýyor. Ee dedim Akþama kadar temizlik yapsaydýn benim gibi Maðdur havalarýnda gezerdin! Saçýmý düzelttim Kendime çekidüzen verip terkettim odayý.
Yine yorganým düþmüþ…kahretsin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.