Gönül; sen bazan,
Ilýk meltem rüzgarlarýnýn hafifce okþadýðý,
Sakin bir limansýn.
Ama bazan;
Hislerim ve duygularým,
Ýçimi kemiren kaygýlarým,
Bekleyemeden en uygun aný,
Fýrtýnalara tipilere,
Terkeder bu sessiz limaný..
Her þey karýþýr birbirine,
Köpük köpük dalgalar,
Saldýrýr bu ummanda,yüreðimdeki yelkenliye.
Kadife yumuþaklýðýndaki yok olunca meltemler,
Ayýrt edilemez olur,
Sevinçler,sitemler.
Ele sýðmaz, avuca sýðmaz,
Duramaz önüne dalgalar.
Belki tek benzeridir onun,
Karanlýðý bölen rüyalar.
Seni razý etmem zordur...
Ýsteklerin bitmez yoksa,
KUL OLAMAM GÖNÜL SANA
DÜMENÝNDE AKIL YOKSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
BAKIŞLAR KAPILAR KALMAK GELSİN ARTIK GÖĞÜ SAĞMAK GÖNÜL Sözün Bittiği Yer AN VE DÜN