gecenin bir yerinde en karanlýk yerinde bastýlar evimizi {insan besliyormuþuz} yardým ve yataklýk ediyormuþuz... sabaha yaklaþýrken umarsýz zaman alevleri yükseldi evimizin yaktýlar evimizi... yoktu artýk salonda asýlý babamla çektirdiðimiz ilk ve tek resmimiz bütün geçmiþimiz yoktu artýk... annemin nakýþlý yazmalarý ablamýn o en çok sevdði çiçekli basma fistanlarý yoktu artýk... sonra somrasý malum ya... not:1999/98 doðuda - G.doðuda köy korucularý-jandarmalar köyleri yakmakta ,çýðlýk çýðlýða feryatlar geceye karýþmakta....
Sosyal Medyada Paylaşın:
zagros meyhanesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.