ARKADAŞIM
(21 Ekim -Cuma-2011)
Telefonda Dr. Kýzýnýn sesi, aðlamaklý,’ Yusuf amca!
Dün gece Babamý kaybettik, kurtuldu bence’
Devam etti. ‘Bolu’ya defneceðiz yarýn. Gideceðiz bu gece’
Gözlerimden yaþ boþandý, konuþmak mý? Kýsýk sesle anca!
Bir tarafta, yirmi dört þehit, bir tarafta arkadaþým!
Yüreðim yanýverdi birden, bir de ileri ki yaþým?
Üzüntüden, kendimi günlerce sokaklara attým,
Geceleri gözlerim kapalý olsa da, uykusuz yattým.
Ortaokul dahil, birlikte geçmiþti hep tahsil yýllarý.
Birlikte dolaþmýþýz þehirleri, Birlikleri, kýrlarý
Mesleðimizi bile,aþaðý, yukarý ayný seçmiþiz
Emeklilik yýllarýmýz, ise, ne de çabuk geçmiþ.
Nihayet, sað tarafýna inme inmiþ,¬felçli bir beyin
Öyle ki duygular saðlam, farkýnda her þeyin.
Bidayette serumla beslenmiþ, güya karnýn tok
Zorla da olsa yeme içme var da konuþman yok,
En sevdiðim arkadaþýmdýn, aziz kardeþim,
Senelerce Alzheimer’den çekmiþti sevgili eþim.
Abla diye seslenir severdin,kendisi de öyle
Cennette buluþursunuz,Tanrýdan dileðim böyle.
Dualarýmda artýk Eþim gibi Sen de varsýn,
Ýyilik seven bir insandýn, Cennete de uyarsýn.
Benim de sýram yakýn, yaþ seksene yaklaþtý,
Tanrýdan dileðim o ki bizi cennet nimetleri sarsýn.
Yusuf Cantürk (21 Ekim -Cuma-2011=
¬
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.