Eller gülüp oynarken ben yanarým hâlime,
Izdýrâblar içinde unuttum güldüðümü.
Karasevdâ denilen anlaþýlmaz kelime,
Sorma öyle müþkil ki çözemem bu düðümü.
Büyülü gözlerine aldanýp da kanmazdým,
Yalancý gülüþüne bilseydim inanmazdým.
Pervane eylediðin ateþinde yanmazdým,
Sorma öyle müþkil ki çözemem bu düðümü.
Gamzesinde kor’u var ateþi hiç bitmiyor,
Tuzaðý binbir çeþit zülfüne güç yetmiyor.
Gönül denen bu handan kovsam bile gitmiyor,
Sorma öyle müþkil ki çözemem bu düðümü.
Kime sorsam söylemez ayný dertten muzdarip,
Þeydâyý bülbül gibi ömrümü kurban verip.
Hasbahçelerim virân sonunda kaldým garip,
Sorma öyle müþkil ki çözemem bu düðümü.
Yasaklanan aðacýn altýna gidip yatmýþ,
Adem’i efsunlayýp yarým elmaya satmýþ.
Cennetten kovulurken düðümü sýký atmýþ,
Sorma öyle müþkil ki çözemem bu düðümü.
................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.