aklýmda kalan tek þeydi kaybettiklerim
unutmak istemediðim
üç þey...
dile gelemeyen, duyul(a)mayan sesler...
görünmeyen renkler..
her aldýðým nefeste yokluðunu hissetiðim...
bana bugün herþey aynýydý demeyin
daha az önce duydu gözlerim tomurcuðun açan sesini
daha az önce dokundu rüzgar yanaðýma
yeþil bir yapraktaki, mavi bir gökteki rengi gördü kulaklarým
dokundu bir yel dudaklarýma...
herkesin benim gibi görmesini istedim hep
ayný olamazdý ayrýntýsýndaki hayat
uzakta bir örümcek yeni bir að örürken kendi kuytusunda
bir serçe öteki dala kondu ilk konduðu dalýný unutarak
saka kuþunun kanadýndan küçük bir tüy süzüldü yer sallanmasada
en azýndan bir saniye öncesinden farklýydý hepsi...
ben gördüm hep karanlýkta susarak
konuþmaya susadým bir tek ses duymayý yada söylemeyi
bir tek renk görmek her þeye deðer
siyah haricinde...
ezberledim karanlýðý, özlediklerim kadar...
Tanrý alýrken benden "üç þeyi" þükrettim sadece...
çevremdeki insanlaraydý çýkýþlarým
hýrçýnlýðým anlaþýlamamamdý
beni deli eden çýrpýnýþlarým,çýðlýklarým
an geldi deli bile dediler ama ben duymadým oysa
ne çok isterdim iþitmeyi...
bir tek ses bir tek IÞIK için herþeyi vermeye hazýrdým
sonrasýnda dokundu, bez bebeðim ellerime aðladým
düþerken gözümden damla
Ýþte o an baþladý her þey...
"SU" ses oldu dokundu ellerime birde dudaklarýma
Sullivan IÞIK oldu gösterdi bana sesi ve renkleri
hiç ayýrmadan tuttu ellerimden býkmadan vefayla
iþte o an baþladým konuþmaya koþmak istercesine
parmaklarýmla dokunduðum herþeyin ayrýntýsýný sevdim
uzak kalsada renkler benden...
Sullivan avcuma dokundu koydu renkleri
onun için sevdim, aldýðým her nefeste her þeyi sevmeyi
sakýn bana bugün herþey aynýydý demeyin
sizin gibi duyarken görmeyi
ne çok isterdim
benim gözlerimle görmenizi hayatý
anlardýnýz belkide herþeyin ayrýntýsýndaki güzelliði ve farký...
aklýmda son kalan tek þeydi
üç þey...
biri duyduðum sesler
diðeri gördüðüm renkler
en önemlisi aldýðým nefes...